Tweaking4All.nl - Hardware Archives - Pagina 2 van 4

In dit derde deel van Arduino Programmeren voor Beginners, gaan we praten over informatie oftewel “data” en hoe we daar meer kunnen werken.  We gaan kijken naar soorten informatie, hoe we informatie kunnen opslaan in “variabelen” en “constanten”. Het afhandelen van informatie is natuurlijk bij uitstek waar computers voor gemaakt zijn.

Deze reeks richt zich hoofdzakelijk op het Arduino Programmeren voor beginners, en dan specifiek voor m’n neefjes Bram en Max – gebrek aan kennis voor wat betreft de Engelse taal en wiskundige achtergrond hoeft waarschijnlijk geen probleem te zijn. Het gebruik van extra componenten blijft beperkt tot een minimum.

Dit is het tweede deel in een serie artikelen die ik heb geschreven voor mijn neefje Bram, die graag zo willen leren programmeren omdat hij een robot wil gaan bouwen.

In dit deel gaan we de Arduino IDE, die we in deel 1 hebben geïnstalleerd, een beetje verkennen en gaan we kijken hoe we de uitvoer (output) van de Arduino zichtbaar kunnen maken op onze computer. Dat laatste is natuurlijk handig als we willen weten of ons programma naar wens werkt, of om tussendoor te kijken wat het programma doet. In tegenstelling tot een gewone computer, heeft de Arduino namelijk geen beeldscherm …

Deze reeks richt zich hoofdzakelijk op het Arduino Programmeren voor beginners – gebrek aan kennis voor wat betreft de Engelse taal en wiskundige achtergrond hoeft waarschijnlijk geen probleem te zijn. Het gebruik van extra elektronica componenten blijft beperkt tot een minimum en bewaren we voor een volgende reeks.

Dit is het eerste deel in een serie artikelen die ik heb geschreven voor mijn neefje Bram Knuit, die graag wilde leren programmeren omdat hij een robot wil gaan bouwen. Uiteraard hebben we daarvoor een leuk stukje hardware nodig (Arduino) en moeten we natuurlijk een beetje bekend worden met de programmeertaal C die voor Arduino Programmeren gebruikt wordt. Overigens: dit is slechts basis programmeren, we gaan dus geen robot bouwen …

In dit eerste artikel gaan we kijken naar de spullen die we nodig hebben om met de Arduino aan de slag te kunnen. We gaan een Arduino kiezen en kijken hoe we de IDE, de programmeeromgeving, op moeten zetten zodat we de voorbeelden in de komende artikelen kunnen uitproberen.

Deze reeks richt zich hoofdzakelijk op het Arduino Programmeren voor beginners – gebrek aan kennis voor wat betreft de Engelse taal en wiskundige achtergrond hoeft waarschijnlijk geen probleem te zijn. Het gebruik van extra elektronica componenten blijft beperkt tot een minimum en bewaren we voor een volgende reeks.

Na een aantal iteraties en versies van Boblight Config Maker, heb ik besloten om de test versie v2 toch vrij te geven … bedenk wel dat het nog niet af is en misschien ook nooit afgemaakt zal worden – maar op verzoek van een aantal gebruikers, dan toch beschikbaar gemaakt.

V2 is geheel van nul opnieuw opgebouwd, en in mijn opinie nog niet helemaal “af” – maar veel gebruikers zouden voordeel kunnen hebben bij een aantal van de nieuwe opties die ik heb toegevoegd.

Helaas kost dit project me veel te veel tijd, en helaas kan ik er ook geen gewoon inkomen mee halen, dus vandaar dat dit project nu stil gezet gaat worden. Misschien dat ik het in de toekomst weer eens oppak …

Een aantal gebruikers verzocht om vrijgave van de source, maar daar wil ik (op dit moment) nog niet aan beginnen …

UPDATE: Ik heb beta 3 beschikbaar gemaakt voor Windows en Mac gebruikers welke een aantal bugs oplost.

Als je het artikel “Arduino – WS2812 LED strip besturen met NeoPixel of FastLED” al hebt gelezen, dan zul je misschien zelf ook gefascineerd zijn met de LEDStrips en de mogelijke gave effecten.

Met de opkomende feestdagen wil je de LEDStrips misschien wel als aanvulling gaan gebruiken voor de versieringen … misschien wel a-la Griswold (National Lampoon’s Christmas Vacation)! 

Bekijk zeker het vuur-effect eens waarbij WC papier gebruikt wordt voor licht diffusie!

Er wordt wel verondersteld dat je het artikel “Arduino – WS2812 LED strip besturen met NeoPixel of FastLED” hebt gelezen voor wat basis kennis.

Ik hoop dat dit artikeltje een motivatie is voor anderen om hun effecten ook te plaatsen (in de opmerkingen of in het forum).

Na het bouwen van mijn eigen ambient TV verlichting (zie het Boblight Project) werd ik door een aantal lezers benaderd met de vraag of de LEDs gedimd konden worden, bijvoorbeeld ’s avonds iets minder helder, en overdag flink helder, zodat het licht effect een beetje vergelijkbaar blijft en zich dus aanpast aan het omgevingslicht.

Op basis van die vragen ben ik een gaan kijken naar het detecteren van licht met een Arduino, en in dit geval met name het gebruik van LDR’s – ik had er een paar rondslingeren dus vandaar. Een LDR (Light Dependent Resistor – Lichtgevoelige Weerstand) vermindert in weerstand naarmate licht toeneemt.

In alles wat ik zo’n beetje online kon vinden werd een analoge pin van de Arduino gebruikt – wat prima werkt, maar voor bepaalde omstandigheden te langzaam is. Het gebruik van een digital pin echter was nergens te vinden. De toepassingen zijn ook verschillend (analoog geeft een schaal van 0 tot 1023, terwijl digitaal alleen maar 1 of 0 geeft).

In dit artikel bespreek ik beide mogelijkheden.

In de afgelopen weken, liep ik geregeld tegen het probleem aan hoe ik nu de specificaties van mijn Linux systeem kan bekijken, zonder al te veel moeite.

Ik doe dat zo nu en dan voor bijvoorbeeld mijn QNAP, HTPC, Ubuntu machine of zelfs DD-WRT router.
Eerder deze week wilde ik dat ook doen toen ik deze webserver liet updaten naar nieuwe hardware.

Bij besturingssystemen zoals Mac OS X en Windows, is het relatief eenvoudig om de specificaties van de machine te vinden, zeker met de meegeleverde systeem utilities. Het e.e.a. wordt echter wat lastiger als je die vanaf de commandline (shell, terminal, ssh) met doen, zeker als je het maar sporadisch gebruikt.

In dit artikel zal ik een aantal methoden laten zien die je inzicht geven in de systeem specificaties van jouw Linux machine, zoals geheugen, processor, video kaart, disks, etc.

Na mijn verhuis naar Nederland liep ik tegen het volgende probleem aan …

Ik heb twee XBox 360’s; een oude “Fat” model en een nieuwere XBox 360E (staat netter naast m’n Xbox One en was maar $149).
Ik heb mijn DLC (Downloadbare Content) op beide XBox 360’s staan., voor het geval dat … nu wil het dat de harddisk va mijn oude XBox 360 overleed en ik deze met een goedkope 500Gb disk heb vervangen (lekker goedkoop bij AliExpress).

Normaal gesproken kun je na het vervangen van de harddisk, de DLC content gewoon weer downloaden, maar er zijn een aantal situaties waar dat dus anders kan of moet …

Het eerste probleem waar ik tegen aan liep was de ongelooflijk langzame Internet verbinding die ik thuis heb. Ik woon aan de rand van een dorp, en ook al verwacht de maatschappij dat alles elektronisch kan, blijkt een redelijke Internetverbinding buiten af toch zeer problematisch. Na 48 uur gaf ik het downloaden van 34 games op …

Een andere goede reden is dat DLC die je gekocht hebt gewoon niet meer beschikbaar is.

Of wat voor mij relevanter was: Je bent naar een ander land verhuisd en de DLC die je voorheen netjes had gekocht is in jouw nieuwe regio niet meer beschikbaar, terwijl het nog netjes draait op jouw andere XBox 360.

Maar je kunt deze methode ook gebruiken om een reserver kopie (backup) te maken van de harddisk van jouw XBox 360 – voor het geval dat de harddisk het in de toekomst begeeft.

Vreemd genoeg wijzen bijna alle methoden die je via Google vindt naar een speciaal kabeltje dat je moet aanschaffen of de harddisk uit de XBox 360 verwijderen en op jouw PC aan te sluiten zodat je de disk daar kunt clonen. Erg handig als je geen desktop hebt of als je geen SATA naar USB adapter het rond slingeren.

Hoe dan ook, deze methode beschrijft hoe je bestanden van de ene naar de andere XBox 360 kunt kopieren. Dit in tegenstelling wat de XBox 360 standaard doet: verplaatsen. Dus de content kan maar op 1 XBox 360 staan …?

Voor deze methode heb je alleen maar een USB stick of een USB harddisk nodig en toegang tot een XBox 360 … of twee.

Merk op : Deze methode is dus NIET bedoelt om illegaal eeen kopietje te maken van DLC van een kennis, en dat is ook niet de bedoeling van dit artikel. Je hebt voor beide XBox 360’s hetzelfde XBox Live account nodig, anders werkt het niet.

Vroeger, toen Firewire nog een standaard voor de MAc was, kon je met een simpele Firewire kabel een super snelle verbinding opzetten tussen twee Mac’s. Je kon de zogenaamde “Target Disk Mode” of “IP over Firewire” gebruiken en dat was razend snel.

Je kon hiermee niet alleen bestanden delen, maar zelfs hele drives van de ene Mac op de andere Mac gebruiken, zoals b.v. booten van een CD of DVD die in een andere Mac zat waarmee je zelfs het besturingssysteem kon installeren.

Helaas heeft Firewire het interesse van Apple verloren en plaats moeten maken voor de snellere Thunderbolt (en USB 3.x) en voor velen is de oude truuk vergeten of verloren geraakt … maar toch werkt dit ook met Thunderbolt.

Dus als je een oude Mac hebt: deze truuk werkt precies hetzelde als je Firewire gebrguikt i.p.v. Thunderbolt. Een verbinding maken met firewire werkt zelfs tussen Windows computers (zie dit oude WeetHet.nl Artikel).

In dit artikel laat ik je zien hoe je super snel en super eenvoudig bestanden snel kunt overdragen van de ene Mac naar de andere, door gewoon een Thunderbolt kabeltje te gebruiken.

In een van mijn huidige projecten wil ik graag een aantal motion of proximity sensors, dus bewegingssensoren, ook wel bekend als PIR sensors.

PIR sensors, of te wel Passieve Infra Rood sensoren, zijn een leuke aanvulling voor een Arduino of Raspberry Pi project, en zijn nog eens erg goedkoop ook nog. Ik kocht een zakje van 10 sensoren voor maar 10 Euro op eBay, dus nog geen Euro per sensor. Uiteraard kun je deze PIR sensoren ook vinden op Amazon of AliExpress.

In dit korte artikeltje laat ik je zien hoe ze werken en hoe je met een batterij, een weerstand, en een LEDje al leuk kunt spelen met een PIR. Je hebt dus geen Arduino, Raspberry Pi of wat dan ook nodig.

Voor wie vaker op Tweaking4All is geweest, zal vast wel gemerkt hebben dat ik een Lazarus Pascal fan ben. Ik gebruik het om kleine gratis programma’s te bouwen voor meerdere besturingssystemen zoals Windows, MacOS X and Linux (indien mogelijk).

Dus waarom niet ook op een Raspberry Pi (Raspbian)? Lazarus ondersteund Rapid Application Development zoals Delphi dat ook doet, en dit zou dus ideaal zijn voor een platform zoals de Raspberry Pi. Zeker nu de Raspberry Pi  2 Model B snel genoeg lijkt te zijn.

Daar komt dan nog bij, dat mijn zwager (Hey Sjampie!) en ik graag op basis van een Raspberry Pi 2 een alarm systeem willen gaan bouwen, met een TouchScreen en een zooi sensoren. Lazarus Pascal zou hiervoor ideaal kunnen zijn.

Tot grote teleurstelling, kostte me het toch erg veel moeite om Lazarus op mijn nieuwe Raspberry Pi 2 Model B aan de gang te krijgen… dus in dit artikel, op basis van van alles wat ik op het Internet bij elkaar heb geraapt, hoe je dat kunt doen.

Als je als Mac gebruiker lekker aan het genieten bent van de nieuwere MacOS X versies, dan heb je misschien ook gemerkt dat Apple’s eigen implementatie niet helemaal geweldig is … en dan zeg ik het heel netjes. Het werkt gewoon niet goed, en het zou beschamend moeten zijn voor een bedrijf als Apple om dit al zo lang te laten zoals het is.

SMB is een network protocol, vaak bekend als “Microsoft Windows Network” of Samba, welke het mogelijk maakt bestanden en apparaten over een netwerk te delen. De meeste mensen gebruiken dit al, zonder het misschien te weten, op hun Windows computer. MacOS X zou dit ook moeten ondersteunen …

Ik gebruik het delen van bestanden bijvoorbeeld met familie leden, of vrienden die op bezoek komen, of bijvoorbeeld voor het delen van media bestanden voor mijn XBMC/Kodi machine.

In dit artikel, laat ik je in het kort zien hoe je toch een werkende Samba installatie op jouw Mac krijgt, door simpel weg het gepruts van Apple te vervangen door een werkende Samba installatie – hiervoor gaan we SMBUp gebruiken.

Ik speel games bij voorkeur met een toetsenbord dus ik had even echt geen Game Controller nodig voor m’n Mac, laat staan een XBox 360 Controller op Mac. Echter voor een ander artikel, Kodi draaien op Amazon Fire TV, had ik even een XBox 360 controller nodig om te kijken of het de controller van Amazon kon vervangen. Zelfde prijs, maar geschikt voor Windows, Amazon Fire TV en dus … de Mac.

Na wat prullen en zoeken kan ik dus nu een XBox 360 Controller op mijn Mac gebruiken voor o.a. games van Steam – ja, ik weet het: Half-Life 2 is antiek, maar toch speel ik het regelmatig nog graag. M’n neefjes Max en Bram (9 en 11 jaar oud) genieten er ook van …

Dus in dit artikeltje: Hoe gebruik ik een Xbox 360 Controller op MacOS X …
TIP: Voor wie een XBox One Controller wilt gebruiken: zie ook het artikel “Bluetooth XBox One controller op een Mac“.

In de afgelopen maanden heb ik aardig wat uren doorgebracht met het scannen van negatieven, meer dan 12.000!

Hiervoor gebruikte ik de uitstekende Nikon CoolScan LS-50, ook wel bekend als de Nikon CoolScan V ED. Deze scanners presteren echt erg goed, ook al worden ze al een tijd niet meer gemaakt of ondersteund. Als je er een wilt hebben, even op eBay kijken.

Tijdens het scannen van zo erg veel negatieven, liep het zaakje wel eens vast. Een negatief kwam dan vast te zitten in de SA-21 adapter, die negatieven in batch kan scannen.

In dit artikel laat ik je zien hoe je dit eenvoudig kunt verhelpen met slechts een kruiskop schroevendraaier en wat geduld …

Dit artikel is geschreven op basis van een LS-50/V ED, maar zal ook zeer zeker bruikbaar zijn voor vergelijkbare scanners zoals de 4000 [IV] en 5000, die wat bouw betreft erg op elkaar lijken.

Ik heb recentelijk een NetGear R7000 Nighthawk WiFi router aangeschaft die 2.4Ghz and 5Ghz Wifi aan kan. Tot dusver ben ik erg onder de indruk van deze router, al is het maar omdat mijn download-snelheid met 10% verbeterde t.a.v. mijn oude ActionTec router, om maar te zwijgen over de handige 5Ghz Wi-fi (mooi voor Apple producten).

Nu koos ik deze router omdat ik eens iets anders wilde proberen: DD-WRT.
DD-WRT is een open source firmware welke beschikbaar is voor een groot aantal routers, welke functionaliteit biedt die je niet op gewone routers gaat vinden. Voor mij was de keuze gebaseerd op: Aanwezigheid van DNSMasq, zodat ik meerdere host-namen aan hetzelfde IP adres kan binden, en een ingebouwde echte VPN. Dus niet de VPN die anderen claimen, want dat is 9 van de 10 keer slechts de optie om VPN verkeer door de router te laten gaan.

In deze uitleg gebruiken we Kong’s DD-WRT firmware en beschrijf ik hoe je weer terug naar NetGear firmware kunt gaan indien gewenst.